Weer mijn fiets gestolen

Ik kom aanlopen vanaf de trein en zie het al. Hij is alweer weg. Dit is nou al de 6e in 3 maanden tijd. Ik heb er 3 sloten omheen hangen, maar ze blijven mijn fietsen steeds jatten, alsof ze het weten. Alsof ze het doen om mij te zieken. En dan zou je nog denken: heb je zulke mooie fietsen dan? Nou nee, juist helemaal niet. Ik heb steeds de grootste barrels die er bestaan. En dan nemen ze kennelijk de moeite om die te jatten van 3 sloten af. Misschien zou ik dan nu juist een goede fiets moeten kopen, dan laten ze hem misschien staan. Een knaloranje ofzo. Via google kom ik op www.shopforbikes.nl. Een hele mooie site met een heel ruim aanbod. Helaas valt www.shopforbikes.nl ook flink buiten mijn prijsklasse. Dus dan toch maar weer naar de fietsenmaker verderop. Hij ziet me al aankomen en begint zijn hoofd te schudden. “Alweer je fiets gejat meissie?”vraagt hij meelevend. Ik vraag hem of hij geen knalroze heeft ofzo, dan laten ze hem misschien staan. Hij loopt weg, ik heb geen idee wat hij gaat doen. Even later komt hij terug met een oude oma fiets en een spuitbus met knalroze verf. “Zo” zegt hij “deze krijg je gratis van mij, en nu wil ik je hier voorlopig niet meer zien”. Ik krijg er nog een dikke knipoog bij. “Dank je” stamel ik, en fiets naar huis. Eenmaal thuis begin ik driftig de fiets over te spuiten. Hij word aardslelijk, maar hij valt in ieder geval op. Misschien laten ze hem dan nu eens staan.

Dit bericht is geplaatst in Maatschappij. Bookmark de permalink.